Emma is onderdeel van het gezin, het betreft meerdere personen. Alle gezinsleden hebben te maken met de diagnose en het gedrag van Emma. Jelmer, haar broertje, komt nu ook aan bod. Hij leert hoe hij met Emma kan omgaan en ook leert Astrid aan Emma hoe zij kan omgaan met haar puberbroertje. Deze aanpak is heel vruchtbaar. Daarnaast wordt er ouderbegeleiding gegeven aan de ouders.

Astrid haalt Emma van school en in de auto hebben ze de beste gesprekken. Voor moeder Ineke voelt Astrid meer als een vriendin dan een hulpverlener. Ze spreken elkaar zowel op kantoor in Leeuwarden als bij Ineke thuis. Nu is de hulpverlening twee jaar op de rit. Op het moment dat er hulp nodig is dan wordt deze gegeven, in plaats van een keer per maand op een kantoortje met wisselende personen. De lijnen zijn heel kort. Als het escaleert, belt Astrid met moeder Ineke of Emma met Astrid.

Doordat Astrid alle ‘ins en outs’ van het gezin kent, kan ze snel inschatten wat er nodig is om de crisis te bezweren. Elke week heeft Emma een vast contactmoment met Astrid en daarnaast helpt ze ook met schoolgesprekken. Astrid is een verlengstuk van het gezin. Ze neemt zaken waar op school, denkt mee over financiële zaken, ondersteunt ouders bij de gesprekken met het gebiedsteam en de zorgboerderij waar Emma werkt. Omdat je als familie er met je gevoel soms te veel in zit, kan Astrid het zakelijk blijven bekijken.

“Emma pikt veel van Astrid en accepteert meer van haar dan van ons als ouders”, zegt Emma’s moeder. “Astrid zegt waar het op staat en dat is voor Emma ook heel duidelijk en helder. We durven nu, na alle onrust, weer na te denken over de toekomst van Emma en hebben hier gesprekken over met Astrid. Met Astrid erbij komt dat vast goed!”